Rozdział 49.

   Łukasz poszedł jeszcze na chwilę do Kuby. Był wściekły na wszystko co go otaczało ,ale nie na Kubę. Kuba był dla niego jak idealny brat , taki który zawsze był przy nimi go wspierał.
  Otworzył drzwi do szpitalnej sali w wszedł do środka. Kuba od razu poznał,że się nie pogodzili.
  -Co jest?-zapytał Kuba widząc zmarnowaną minę przyjacielem.
  -Nic do cholery ! -wkurzył się.-Pojechała sobie z Robercikiem...
  -Dziwisz się jej ?!-odezwała się Agata.-Wiesz kobieta ma swój honor..
  -Oj Aga...Co ja mam teraz zrobić ?
  -Mogłeś myśleć o tym wcześniej ! Teraz to już Leniwy się Elizką zajmie...-skomentował Kuba.
  -Ja pierdole...
  -Oszaleliście ?! Przecież ona Cię nigdy nie zdradzi .-broniła przyjaciółkę Agata.
  -Już raz zdradziła...-mruknął Piszczek.
  -ŁUKASZ ! Ja to Ci zaraz w mordę przywalę !-krzyknęła zbulwersowana narzeczona Kuby Błaszczykowskiego.
  -Przesadzasz Łukasz...-przyznał rację ukochanej.
  -Dobra... chce wojny ? Będzie miała !-zawziął się mąż Elizy.
  -Oszalałeś...-powiedział bezradnie Kuba.
Łukasz wybiegł z sali i ogólnie opuścił szpital.
 

  Eliza siedziała w mieszkaniu i pakowała swoje rzeczy. Dzisiaj razem z Robertem i dziećmi mieli jechać do Dortmundu. Na lotnisku musieli stawić się o 13.30. Chcieli wylecieć wcześniej niż Kuba i Łukasz. Tak więc spakowali się i  pojechali do mieszkania Roberta aby i ten mógł zabrać swoje rzeczy. O 12 byli już gotowi,a żeby nie czekać za długo na lotnisku zostali jeszcze chwilę u Lewego.
   -Nakarmię Franusia.-powiedziała zmęczona tym wszystkim Eliza.-Robert podaj mi torbę !-krzyknęła z kuchni.
   -Już idę.-usłyszała.
Chwilę później przy Elizie stanął Robert z uśmiechem na twarzy. Eliza popatrzyła na niego błagalnym wzrokiem.
   -Robert... weź mnie nie dołuj.-zaśmiała się cicho.
   -A co ja robię ? Chcę Cię tylko rozweselić.
   -Daruj sobie.-mruknęła uśmiechnięta.
Czuła się lepiej, ponieważ Robert był przy niej i próbował jej pomóc i ją udobruchać.
Kiedy Lewy bawił się z Sarą , Eliza karmiła Franka , który ku jej zdziwieniu wszystko ładnie zjadał.
  Równo o 13 wyjechali spod bloku Roberta. Chwilę później wysiedli z taksówki przy lotnisku.


    O 15.45 byli już w mieście. Eliza długo nie mogła się zdecydować , gdzie ma się zatrzymać. Robert poprosił ją ,aby została u niego w domu, bo po co ma się kłócić z Łukaszem.
   -Przecież on jeszcze nie ochłonął .-stwierdził Lewy.-Będziecie się kłócić. A po co?
   -Masz rację... zostanę . -uległa namową przyjaciela.-Dziękuje ...
   -No widzisz ? Przygotuje Wam pokoje.-powiedział uradowany obecnością przyjaciółki i jej dzieci. Może liczył na coś więcej... ale chyba miał  świadomość ,że Eliza zawarła związek małżeński...Kobieta miała jedynie nadzieje ,że nie chce wykorzystać jej kryzysu w związku.
Robert zrobił dla nich kolacje. Łukasz wysylał Elizie jakieś smsy , których ona nie miała ochoty czytać. Po 21 wszyscy spali.

__________________________
Sorrki , że krótki ,ale brak czasu :/ Obiecuje ,że następny dłuższy będzie :*
Piszcie co myślicie <3 Dziękuje za komentarze :*
Pozdrawiam :)

  

Rozdział 48.

       Po kłótni z Łukaszem Eliza miała ochotę od razu wyjechać do Dortmundu z dziećmi. Nie miała ochoty przesiadywać w jego mieszkaniu, ale zbliżał się mecz  a obiecała Sarze ,że pójdą na niego razem.  Czuła dziwne poczucie winy ... jakby obwiniała się za kłótnie z mężem,ale przecież ona nic nie zrobiła ! To on słucha jakiejś fałszywej gówniary. Łukasz pisał smsy ,że muszą to sobie wyjaśnić , ale Eliza nie miała na to ochoty . Rozmawiała jedynie z Lewym i Marco przez telefon . Obaj ją wspierali .
      Nadszedł dzień meczu. Oczywiście Eliza miała tam iść tylko dla Sary , Lewego i Marco . Uśmiechała się na samą myśl o tym ,że zobaczy się z Łukaszem ,za którym niemiłosiernie tęskni.Przed wyjściem na stadion zadzwoniła do opiekunki , aby ta zajęła się Frankiem na czas jej nieobecności. Sympatyczna dziewczyna szybko się zjawiła i Eliza zostawiła z nią małego , a sama wyszła z Sarą przed blok. Do stadionu było dosyć blisko , wiec spokojnie mogły się przespacerować. Dotarły po 15 minutach i weszły do sektora dla rodzin piłkarzy. Zajęły miejsca i bacznie obserwowały rozgrzewkę piłkarzy przed długo oczekiwanym meczem. Niecałe 45 minut później na boisko zaczęli wychodzić piłkarze reprezentacji Polski  i  rywala - Niemiec. Oczywiście, było jasne ,że faworytem meczu towarzyskiego są Niemcy, ale to jest futbol , tu wszystko jest możliwe. Po odśpiewaniu hymnów wszyscy obecni na stadionie oraz przed telewizorami usłyszeli pierwszy gwizdek.
   -Patrz ! Wujek Marco , Mario i Mats ... oooo i Marcel a tam jest Illy ! -mała wymieniała swoich wujków. Była wniebowzięta wydarzeniem. -Tam tatuś , Kuba wujek , Robert i inni..-mówiła sobie pod nosem.
  -Widzę kochanie.-Eliza uśmiechała się do niej, sama wpatrując się na swojego ukochanego.
Pierwszy kwadrans Niemcy kierowali grą. Ich podania były zawsze celne i przemyślane. Polacy nie grali najgorzej ,ale też niezbyt dobrze. Ilkay po prostu rozwalał Polaków technicznie. Wszyscy Borussen radzili sobie całkiem dobrze , nawet Ci w zespole reprezentacji Polski. Lewy miał szansę na zdobycie gola ,ale Neuer kapitalnie wybronił strzał  z woleja. Po tej akcji , jakby Polakom doczepili skrzydła i zaczęli bardziej atakować i grać piłkę do przodu . Piszczek  chcąc pomóc w ofensywnej grze ruszył do środka boiska i prawa strona została bez obrońcy, bezbłędnie wykorzystał to gwiazdor Borussi Marco Reus i szybko ograł pozostałych  piłkarzy Polski , którzy zostali na swojej połowie. Oddał strzał , a on się nie myli. Artur Boruc mógł jedynie patrzeć jak piłka wpada do siatki. Przy wyniku 1 : 0 dla Niemców jeszcze wszystko było możliwe. Nawet triumf Polski. Piszczek otrząsnął się po stracie gola i ponownie zagrał piłkę do przodu, prosto do Roberta , który to świetnie wykorzystał. Manuel Neuer był bliski obrony , ale ostatecznie piłka znalazła się w bramce. Stadion oszalał ! Prawdziwa meksykańska fala na trybunach. Piłkarze nie do końca się tak cieszyli i próbowali skupić na dalszej grze. Przez kolejne 20 minut grę dla Polski przejęło Polskie trio i Teodorczyk z Koseckim , który szybko załapali styl gry partnerów. Próbowali grać na krótkie podania , tak aby zrobiło się mało miejsca i przeciwnik nie mógł odzyskać lub zabrać piłki. Nawet im to wychodziło. Piszczek zamieniał się pozycją z Rybusem. Tak , aby jak najlepiej Polska radziła sobie w grze ofensywnej. Polska i Niemcy mieli pod koniec pierwszej połowy jeszcze po jednej składnej i sensownej akcji , ale żadna z drużyn tego nie wykorzystała. Tak , więc zeszli do szatni z wynikiem 1 : 1.
Po kilkunastu minutowej przerwie na murawie ponownie pojawili się piłkarze obu reprezentacji. Niemcy mieli zacząć tę połowę wolno...spokojnie , tak aby rozgryźć przeciwnika i uszczypnąć gdy podwinie mu się nóżka. I tak tez się stało . Po niedopatrzeniu Salomona piłkę do siatki pakuje Mario Gomez. Lecz to nie ugasiło zapału polskich kopaczy . Od razu chcieli się odpłacić i wypracowali kontry. Niestety przeciwnik uniemożliwił im przedostanie się do pola karnego. Do 75 minuty Polacy nie mogli przedrzeć się przed niemiecką obronę. Jedak później dawali radę i próbowali oddawać strzały na bramkę Neuera. Po kilku nieudanych próbach , nadszedł czas na tą okazje , jedyną może w tym spotkaniu która sprawiłaby ,że Polacy wyrównają mecz z faworytami spotkania-Niemcami. Po podaniu Rybusa piłkę przyjął Kuba , który umiejętnie dryblował nią i przemieszczał się  z nią do przodu ,aby prawdopodobnie podać Lewemu , który miał szansę na oddanie celnego strzału. Bądź co bądź , nie udało się , gdyż biedny Błaszczykowski został sfaulowany w polu karnym przez niejakiego Ozila. Kuba został bardzo brutalnie potraktowany. Mesut wjechał mu z wyprostowanej nogi prosto w kostkę. Kuba jeszcze potknął się o własną nogę i prawdopodobnie pogorszył sytuację. Leżał na murawie i aż wył z bólu. Sędzia podyktował rzut karny dla Polaków ,ale najpierw należało zadbać o Kubę. Chłopak nie mógł się podnieść z murawy i konieczne było wynoszenie go na noszach. Na trybunach rozległ się hałas i oburzenie , że Ozil nie otrzymał czerwonego kartonika. Kiedy Kuba opuścił boisko i zajął się nim sztab medyczny do wykonywania karnego podszedł ... i tu zdziwienie wśród kibiców ! Jedenastkę miał wykonać prawy obrońca ... ŁUKASZ PISZCZEK ! Wziął dwa głębokie oddechy i oddał strzał na bramkę Niemców. Piłka leciała dość wysoko i potężną prędkością i siłą. Wpadła do siatki tuż przy prawym słupku ! Było to bardzo miłe dla oka ! Stadion ponownie ożył ! Ponownie kibice zaczęli skandować nazwiska strzelców bramek ,niestety piłkarze myśleli o Kubie , który na pewno teraz cierpi. Polakom ani Niemcom do ostatniego gwizdka nie udało się nic ugrać i obie reprezentacje zakończyły spotkanie z dwoma bramkami na koncie. Polscy piłkarze a dosłownie Piszczek i Lewy nie mieli czasu na świętowanie tego remisu. Musieli szybko zorientować się gdzie jest Kuba i do niego jechać. Łukasz zapytał się jakiegoś pracownika PZPN'u gdzie znajduje się w tym momencie Błaszczykowski a ten odpowiedział mu ,że został przewieziony do miejskiego szpitala. Jego przyjaciel nie czekał ani minuty dłużej i pociągnął za sobą Lewandowskiego z którym ostatnio też się pokłócił.
Ale teraz nie chodziło mu o rozmowę z rzekomym kochankiem swojej żony tylko o przedostanie się do szpitala w którym jest jego serdeczny przyjaciel. Szybko znaleźli się w przychodni i udali się do recepcji.
   -Dzień dobry , przepraszam gdzie znajduje się Błaszczykowski Jakub ?
   -A witam witam , zapraszam za mną.-uśmiechnęła się młoda praktykantka i  zaczęła prowadzić piłkarzy do sali w której przebywa ranny Kuba. Łukasz i Robert podążali za nią w ciszy . Robert już wystarczająco się na niego nakrzyczał ,ale ten uparty jak osioł nic nie rozumie.
Łukasz zapukał do sali w spokojnie otworzył drzwi. Pierwsze co rzuciło mu się  w oczy to Kuba który leży na łóżku z usztywnioną nogą . 
   -Kuba ! Chłopie jakiego ja miałem stracha ! Żyjesz ? Boli Cię ? Boli...aa może poprawię Ci poduszkę ? Chcesz pić ? Może jeść ? Tak w ogóle to zremisowaliśmy. Chyba Ci niewygodnie , co? Zawołam pielęgniarkę !
   -Łukasz !-krzyknął rozbawiony Kuba.-Miło mi ,że się troszczysz ,ale ogarnij troszeczkę.-uśmiechnął się przyjaźnie.-I chyba kogoś nie zauważyłeś...
Piszczek odwrócił się za siebie i ujrzał bladą Agatę , Elizę i Sarę . Ta najmłodsza zaraz rzuciła się ojcu na szyję.
   -Mój maluchu !- przytulał dawno nie widziane dziecko.-Tęskniłem za Tobą słoneczko moje!
   -Ja za Tobą też tatusiu ! Franuś tez , ale go tu nie ma..
Łukasz nagle spojrzał na Elizę , która wbijała wzrok w podłogę . Postawił dziecko na ziemi i podszedł do niej i dotknął jej dłoni. Ona od razu ją zabrała i wyszła z sali. Zobaczyła ,że przed salą siedzi Lewy . Podeszła do niego i usiadła obok.
   -Nie dam rady . Potraktował mnie jak śmiecia .-powiedziała zdenerwowana.
   -Spokojnie ... dasz radę , wyjaśnicie sobie wszystko i będzie dobrze.
W tej chwili z sali wyszedł Łukasz . Robert jedynie rzucił -Pójdę do Kuby . I zostawił Elizę z Łukaszem.
   -Masz mi coś do powiedzenia ?-zapytał oschle.
   -Jaa ? To Ty mnie przepraszaj !
   -Masz racje ... przepraszam Cię za to ,że odkryłem ,że mnie  zdradzasz ..
   -Nie zdradziłam Cię buraku !
   -Ale...
   -Będziesz wierzył jakiejś zołzie , a nie żonie ? Mądrze Piszczek !- powiedziała ironicznie.
   -Eliza... no nie wiem co o tym myśleć..
   -Wy już lepiej nic nie myśl !-uniosła głos i otworzyła drzwi do sali-Robert , Sara chodźcie !
Oni posłusznie pożegnali się z Kubą i Agą i poszli za Elizą. Sara przytuliła jeszcze Łukasza i cała trójka udała się na zewnątrz. Łukasz odprowadzał żonę , córkę i przyjaciela oczyma pełnymi łez. Co on nieszczęsny narobił ?!

________________________
Chyba najnudniejszy rozdział ;p
Ale dodam , bo tak myślę 'a co mi tam !' :D
Piszcie , hejtujcie , mówcie co się nie pasuje i co byście zmieniły ;)
Przyda  mi się to ;)
Przyjmę krytykę na barki :D
Pozdrawiam ;*

Nie wierze...

         Jürgen Klopp wytłumaczył motyw odejścia Mario Götze do Bayernu. "To moja wina"
Trener dortmundczyków przed meczem z Realem Madryt wytłumaczył powód odejścia jego wychowanka do Bayernu Monachium. - Jeśli ktoś tu jest winny, to jestem to ja. Nie mogę stać się 15 cm niższym, łysym Hiszpanem. Götze chce po prostu pracować z tym wyjątkowym trenerem, który nazywa się Guardiola i nic go przed tym nie powstrzyma - powiedział dziennikarzom Klopp. - Przede wszystkim jednak nie mogę porzucić stylu, którego nauczyłem moich piłkarzy i zacząć grać tiki-takę - zakończył.


    Że co  proszę ?! Dla mnie Klopp jest najlepszym trenerem na świecie i ... nikt go nie zastąpi!
A Mario ? Mario spieprzył sprawę. Wbił mi nóż w plecy , ale pewnie nie tylko mi... Zawiódł kibiców , fanów piłki nożnej ! Wychował się w tym klubie a teraz od tak pójdzie do największego wroga... super ! Wszystko po to aby pracować z najlepszymi ? Dobra, ale ... kibice go kochali... on podobno kochał ten klub. Nie rozumiem go i szczerze nie wiem co o tym myśleć. 
  Na szczęście Mario to nie całe BVB . Mam nadzieję ,że więcej piłkarzy już nie odejdzie...a nawet jeśli to nie zrobi takiego świństwa jak Mario. A najgorsze jest to ,że ujawnili jego decyzję przed LM , tylko po co ? Żeby zdezorientować naszych Borussen ? To w stu procentach chamskie ! 

   Mimo tego co zrobił , będę mu kibicować. Będę wobec tego lojalna. Nie tak jak on wobec kibiców i klubu. Strzelał bramki dla BVB , a ten klub bezgranicznie kocham , więc będę i jestem mu wdzięczna. Będę mu kibicować. Ale nie bayernowi. Z każdą sekundą rośnie moja nienawiść do tego klubu.  Przykro mi ,ale życze z całego serca miejsca w spadku bawarczykom, chociaż będzie u nich grał mój ... idol ? nie wiem...

                 
A wy co o tym myślicie ?

Rozdział 47.

     Na początku imprezy wszyscy byli trochę spięci ,lecz później goście się rozluźnili i zaczęła się prawdziwa biba. Łukasz pił z kolegami i jakoś nie widzieli końca ,a Eliza stała obok niego i darła mu się do ucha , aby przestał. On tylko się uśmiechał i nie zważał na słowa swojej żony.
  -Łukasz już skończ ! -nalegała.
  - Kochanie, daj spokój.
  -Dobra! -była zła.-Idę do dziewczyn, a ty tu chlaj degeneracie! 
  -Złotko nie denerwuj się.-zaśmiał się Kosecki.
  -Ty też pij wódę i się nie odzywaj.-wkurzona Eliza odeszła od stolika mężczyzn i podeszła do grupki dziewczyn. Te też były nieźle wstawione , więc Piszczek oszczędziła sobie wchodzenia z nimi w rozmowę i poszła dalej do Agaty i Sandry.  One były w miarę trzeźwe więc Elizka chętnie z nimi rozmawiać. Chwilę później poszła się przewietrzyć. Przeczuwała,że stanie się coś  niedobrego , ale do końca nie wiedziała o co może chodzić. Usiadła na ławeczce przed lokalem . Patrzyła w ziemię zastanawiając się co mogło lub co może się stać. A może to tylko przeczucia... sama nie wiedziała co am myśleć. Chwilę później ktoś się do niej dosiadł. Spojrzała na twarz i zobaczyła ,że to nikt inny jak Robert Lewandowski.
   -Co tam ? -zapytał szczerząc się do żony Piszczka.
   -A tak myślę... czuje ,że coś się stało.
   -Jak to ? Co niby miało się stać ?
   -Właśnie nie wiem .-rzekła.-Ale czuje ,że coś wisi w powietrzu..
   -Ty to tylko czarne myśli masz ...-zaśmiał się.
   -O a widzę ,że jesteś całkiem trzeźwy.-zobaczyła.
   -Tak, ograniczam .-uśmiechnął się.
   -Odprowadzisz mnie do mieszkania ?-zapytała z nadzieją ,że nie będzie musiała patrzeć na  pijanego męża.
    -Jasne,że tak.-wstał i pociągnął za sobą Elizę.
Szli do mieszkania rozmawiając o różnych sprawach . Ważnych i mniej ważnych. Odnaleźli wspólny język.
     -Ej a co ze mną ?-zapytał , gdy Eliza weszła do klatki schodowej.
     -No myślałam ,ze to oczywiste. Chodź ! -uśmiechnęła się szeroko.
Robert podążył za żoną przyjaciela i po chwili znaleźli się w mieszkaniu. Ku ich zdziwieniu opiekunka nie spała , więc pani Piszczek zapłaciła jej i pozwoliła iść do domu .
    -O jak mi się spać chce.-ziewnął Lewy.
    -To idź do pokoju , tam.-wskazała na wolny pokój na przeciw jej sypialni.
    -Pooglądam sobie TV.
    -Nie działa.-westchnęła ściągając buty.
    -Zobaczymy , może da się naprawić.-podszedł do urządzenia i pogrzebał trochę w kabelkach. Puknął , stuknął i szklany Bóg zaczął działać. Lewy rozłożył się wygodnie na kanapie i zaczął oglądać jakiś spektakl, bo tylko to było w telewizji o 1 w nocy.
    -Czy ciebie Bóg opuścił ?-zaśmiała się Eliza.-W środku nocy będziesz oglądał telewizor ?
    -Tak , cicho , cicho..-uciszył przyjaciółkę.-Siadaj i oglądaj... patrz ona  zaraz wyskoczy zza szafy...
    -Fascynujące..-przewróciła oczyma. Eliza położyła się obok Lewandowskiego i oparła głowę o jego ramię. Było jej trochę zimno więc nakryła siebie i Lewego miękkim kocem. Teraz było jej naprawdę ciepło i wygodnie. Nie wiedząc kiedy zasnęła.

                                                                    ____

     Obudziła się niemalże w ramionach napastnika Borussi jak i reprezentacji Polski. Nie miała ochoty wstawać ,ale musiała. Podniosła głowę i spokojnie wyszła spod kocyka . Stanęła na nogi i obejrzała się dookoła. Chwilę później poszła się ubrać i przygotować śniadanie. Gdy zrobiła kanapki , poszła zobaczyć czy dzieci śpią. Weszła do pokoju w którym spała Sara i ku jej zdziwieniu dziewczynka była już na nogach. Stała w pidżamce i czesała gęste włosy. Eliza uśmiechnęła się i podeszła do Sary , aby dać jej buziaka. Dziewczynka oczywiście ucieszyła się widząc 'ukochaną przyjaciółkę'.  Eliza powiedziała ,aby mała się ubrała i przyszła na śniadanie ,a  sama poszła do Franka. Jej mały synek , również nie spał. Leżał w łóżeczku i przyglądał się wiszącym nad nim maskotkom. Oczywiście uśmiechnął się i wydał z siebie dźwięk zadowolenia , gdy zobaczył swoją mamę. Eliza wyjęła go z łóżeczka postanowiła go przebrać.
Kiedy wykonała tą czynność , zabrała Franka do kuchni , aby go nakarmić. W między czasie wstał Lewy , praktycznie nie wiedząc co się stało i dlaczego jest w obcym mieszkaniu. Dopiero gdy zobaczył Elizę wszystko sobie przypomniał.
   -Hej.-uśmiechnął  się do kobiety.
   -Hej , hej. Jak się spało ?
   -Ramię mnie boli... od Twojej głowy.-zaśmiał się.
   -Nie dramatyzuj, Lewusku.-poczochrała jego włosy.
Do kuchni weszła Sara i szeroko się uśmiechnęła na widok Roberta.
   -Cześć Robercik ! -podbiegła i przytuliła się do swojego ulubionego zaraz po Marco wujka.
   -Hejo mała.-uśmiechnął się.
   -A gdzie tatuś ?-zapytała.
   -Pewnie w hotelu , odpoczywa.-powiedziała ironicznie Eliza.
   -Mhm.-mruknęła Sara.
   -Dobra , jedzmy kanapeczki.
Sara i Robert zaczęli jeść przyrządzone przez Elizę śniadanie,a sama Eliza zaczęła karmić Franka.
Po pewnym czasie usłyszała jak ktoś energicznie otwiera drzwi frontowe i wparowuje do mieszkania. Nim zdążyła zareagować w drzwiach kuchni zobaczyła wściekłego Łukasza.
    -Od dawna z nim sypiasz ?! -wykrzyczał .-Wiesz co ?! Myślałem ,że mogę Ci ufać , a ty mnie zdradzasz z kolegą z klubu ?!
    -O co Ci chodzi ?-zapytała zdziwiona Eliza.
    -Jak to o co ? Jessica mi wszystko powiedziała ! -nadal krzyczał.-Jesteś skończoną idiotką! Nie chcę Cię widzieć !
    -O czym ty do mnie rozmawiasz !? Przecież ja nic nie zrobiłam ! Zwariowałeś ?!
    -To Ty zwariowałaś , bo puszczasz się z moim przyjacielem !
   -Przecież ja Cię nigdy w życiu nie zdradziłam człowieku!-zaczęła płakać.
   -No właśnie.-wtrącił się Robert.
   -Ty się lepiej zamknij !- warknął Piszczek.-Jak mogłaś mi to zrobić ?!-wrócił do obwiniania Elizy.
  -Wyjdź stąd idioto ! Jak ochłoniesz to pogadamy ! -Lewy wyrzucił nabuzowanego Piszczka. Zamknął za nim drzwi , które zakluczył. Piszczek jeszcze dobijał się do mieszkania, ale po nieudanych próbach odpuścił.
  Sara przyglądała się całemu zajściu i z płaczem pobiegła do pokoju. Franek także był przestraszony ciągłymi krzykami i oczywistym było iż płakał.  Eliza cała roztrzęsiona próbowała uspokoić malucha,ale bez efektów. Zdenerwowany na Piszcza Robert, podszedł do  Elizy i zabrał jej z rąk syna .
   -Idź ochłoń , ja się nim zajmę ,później to rozwiążemy.-nakazał. Eliza cały czas płacząc poszła do sypialni i ukryła twarz w dłoniach... Nie mogła uwierzyć w to co się przed chwilą wydarzyło... Co ta głupia Jessica nagadała Łukaszowi ?-zadawała sobie pytania. Jedno wiedziała na pewno... Gdy tylko przyjedzie do Polski ma jakiś problem i kłopot.
Kiedy trochę ochłonęła, ułożyła się na łóżku i zasnęła.
    Robert uspokoił płaczącego Franka, którego  chwilę później położył spać. Mały zasnął błyskawicznie. Lewy postanowił ,że musi iść do Sary, bo przecież jest teraz roztrzęsiona.  Uchylił drzwi od pokoju i ujrzał zapłakaną sześciolatkę siedzącą na skraju łóżka. Podszedł do niej i wziął na ręce po czym mocno przytulił. Na jej twarzy pojawił się lekki uśmiech.
   -Nie smutamy.-uśmiechnął się do niej.
   -Ale tatuś krzyczał na Elizę...-wydukała.
   -Każdy się kiedyś kłóci , ale na pewno się pogodzą , ponieważ się kochają.-tłumaczył jej.
   -Na pewno ?
   -Oczywiście ,że tak.-postawił ją na podłogę.-Ale pamiętaj ,że  zawsze wujek Robert Ci pomoże , tak ?
   -Tak , tak.-uśmiechnęła się do niego, a jemu spadł kamień z serca.
Robert siedział z nimi do wieczora. Pocieszał zdołowaną Elizę i próbował rozweselić. Niestety musiał iść , gdyż o 19 miał zameldować się w hotelu. Pożegnał się z nimi , gdyż będą mogli zobaczyć się dopiero po meczu. Robert wyszedł z mieszkania i udał się do hotelu. Miał już przygotowaną reprymendę, którą skarci Łukasza. 
_______________________________________________
Pozdrawiam ;3

Rozdział 46.

     Z samego rana , gdy dzieci jeszcze spały Eliza wyszła na małe zakupy . Supermarket nie znajdował się daleko. Może z 200 metrów od bloku w którym Piszczek miał mieszkanie. Eliza wkroczyła do marketu , wzięła wózek i zaczęła wsadzać do niego najpotrzebniejsze rzeczy. Okazało się ,że prawie wszystko co zobaczyła na półkach było jej potrzebne. Tak więc do kasy podeszła z prawie pełnym wózkiem.  
Po piętnastu minutach była już przed sklepem i zamawiała taksówkę. Chwilę później samochód stał już obok niej. Wsiadła do auta i podała adres . Nie długo później była już na klatce schodowej. Wyjęła klucze i weszła do mieszkania. Dzieci nadal spały . W sumie nie ma się co dziwić , była dopiero 8 rano. Pani Piszczek weszła do kuchni i zaczęła rozpakowywać zakupy. Na całe szczęście nie zapomniała o niczym i mogła swobodnie przyrządzać śniadanie na siebie , Sary i Franka.
     Po zjedzonym śniadaniu, cała trójka zaczęła oglądać bajki  na laptopie, ponieważ tutejszy telewizor był niezbyt sprawny. Eliza dostała smsa od Łukasza .

    ''Hej kotek ;* Dzisiaj mamy trening ... wiesz o tym ;) Ale mogłabyś wpaść , trener nam pozwolił :D Na 13 . Czekam ;* O oo przyjdź z dziećmi ! Kocham Was <3''
Eliza odpisała mu następująco

      ''Hej, hej ;* Pewnie,że przyjdziemy :) Ale muszę Ci powiedzieć ,że Franek dzisiaj grzeczny ;D Do zobaczenia ;*
    W sumie Elizie i dzieciom i tak się nudziło , więc pójście na trening było doskonałym wręcz pomysłem. Ubrała Frankowi małe trampeczki , które dostał od Marco .Sam kupił sobie takie same , tylko rzecz jasna dużo większe. Reus chciał zakupić również trzecią parę , tym razem dla Sary, ale ta stanowczo odmówiła. 
    Po niecałej godzinie Eliza z dziećmi była już w drodze na Stadion. Łukasz objaśnił Elizie , którym wejściem mają przejść ,więc bez problemu znaleźli się w środku. Miły pan z ochrony zaprowadził ich na trybuny. Pokazał Elizie idealną drogę ,aby nie mieć problemów z wózkiem Franka. 
   Po pewnym czasie do Elizy podeszła młoda kobieta, Elizka domyśliła się ,że to partnerka jakiegoś z piłkarzy. 
   -Hej.-przywitała się.-Jestem Jessica Ziółko , dziewczyna Arka Milika .-uśmiechnęła się przyjaźnie.
   -O hej ,miło poznać .-Eliza odwzajemniła gest.-Ja jestem Eliza Ska...Piszczek.-zaśmiała się.-A to Sara i Franek .
   -O jakie słodkie dzieciaczki.-zaśmiała się.- Wiesz co ? Pójdę po coś do picia i pogadamy .
Eliza jedynie skinęła głową i popatrzyła pytająco na Sarę , a Sara na nią. Na pierwszy rzut oka Eliza w życiu nie pomyślałaby ,że ta dziewczyna to partnerka Arka Milika .Jakby w ogóle do siebie nie pasowali. Ale to nie jest najważniejsze , bo Eliza dostrzegła jak Łukasz jej macha . Stał na środku murawy i krzyczał -KOOOOOOCHAM WAS ! 
   -Boże, świr...-mruczała Eliza , tłumiąc śmiech.
   -Elizka..-odezwała się Sara.-Tatuś chyba trochę oszalał.
   -Może nie oszalał , ale na pewno się czegoś naćpał.-zaśmiała się i odmachała swojemu mężowi. 
   -Jestem .-przypomniała o sobie Jessica.-Już nie mogę się doczekać piątku i tego jak będziemy świętować zwycięstwo...
   -Niemcy to silny przeciwnik.-Eliza przygasiła jej optymizm.-Ale będzie dobrze.
   -Musi być dobrze , po za tym... Wygramy !
   -Myślałam raczej o remisie , ale okej.-oby dwie wybuchnęły śmiechem. Jessica okazała się być miła, a nawet fajna. 
   -E tam , ja obstawiam 2 : 1 dla nas .-uśmiechnęła się.-Dla Niemców strzeli...ten no... yy... Reus , albo ten drugi , a dla nas Kuba i Teodorczyk... tak sądzę.
   -A ja Ci mówię ,że historia się powtórzy i będzie 2 : 2 .-stwierdziła.-Dla Niemców Ozil i Gotze, a dla nas Kuba i Łukasz.-uśmiechnęła się beztrosko.-Prawda Sara ?
   -Taaaaaak ,Mario strzeli i tata strzeli ! I wujek Kubuś też !
   -No okaże się w piątek.-skwitowała Ziółko.-A teraz ja uciekam do toalety.
   -Okej.-uśmiechnęła się.-Sara , nie chce Ci się pić ? 
   -Nie.-odparła.-Patrz tata idzie !
Eliza odwróciła głowę w stronę z której rzekomo miał nadchodzić Piszczek . Poczuła na swoich ustach, usta swojego męża. Uśmiechnęła się pod nosem i kontynuowali pocałunek. 
   -Mmm.-westchnął Łukasz.-Słodka jesteś.
   -To nie ja , to mój truskawkowy błyszczyk.-zaśmiała się.
   -Mówiłem już ,że was kocham ?
   -Tak , mówiłeś ! Nawet jak nie słyszały to mówiłeś ! W szatni ! Rozumiesz Eliza , że on cały czas nadaje o tym jak bardzo Was kocha i w ogóle ?-skarżył oburzony Wasyl.
   -O siema Wasylek.-przybiła z nim żółwika .-Łukasz jest wspaniały , wiem o tym .
   -Oooo jejku to jest mały Piszczek ? Jaki słodziaaak ! -zachwycali się Frankiem.
    Po piętnastu minutach rozmowy z Elizą , piłkarze wrócili do treningu , a sama Eliza do rozmowy z Jessicą. Sara obserwowała swojego ojca , a Franek zasnął. Po skończonym treningu , piłkarze wrócili do hotelu , a Eliza do mieszkania . Zrobiła obiad , a po zjedzonym posiłku zabrała się za sprzątanie mieszkania.
    Wieczorem dostała smsa od Łukasza.

    ''Elizka , wpadnij pod stadion o 20, bo jest impreza taka i musisz być . Zapraszają Cię wszyscy i w ogóle ;* Opiekunka przyjdzie za 30 minut ;)''

     Eliza zaśmiała się , ponieważ jeszcze nigdy nie widziała tak zorganizowanego Piszczka. Ubrała kremową sukienkę i czarne szpilki. Pokręciła lekko włosy i czekała o opiekunkę.  Trochę się spóźniła . Eliza wyszła z bloku i ruszyła pod Stadion . Zauważyła pod nim grupkę mężczyzn. Rozpoznała trio z Dortmundu , Szczęsnego i Wasyla. Uśmiechnęła się i chwilę późna już się z nimi witała.
    Przyjaciele weszli do klubu i zaczęła się impreza , jak później się okazało była to impreza urodzinowa Waldemara Fornalika.

___________________
Trochę przynudzam , ale już niedługo rozkręcę :)
Nie zamierzam go jeszcze kończyć <3
Kurdę ja mam dzisiaj takiego pecha ;// Rozwalił mi się telefon -.- i szanowna nauczycielka od angielskiego nie zgłosiła mnie na olimpiadę ;< a od tej olimpiady mogłaby zależeć moja ocena na koniec roku... ŚWIETNIE ;c taka zła byłam ,że masakra-.-
Pozdrawiam ;3 i życzę udanego weekendu <3

Rozdział 45.

Kilka miesięcy później...
     Wielkimi krokami zbliżał się termin porodu.  Mimo tego Eliza czuła się świetnie . Łukasz cały czas spełniał jej zachcianki i potulnie znosił jej huśtawki nastroju. W końcu czego się nie robi dla ukochanej osoby.
      Dzisiejszy dzień był słoneczny i napełniony pozytywną energią. Łukasz siedział przed telewizorem razem z Sarą. Eliza gotowała obiad w kuchni. Tego nie dała sobie zabronić . 
Przy wykonywaniu sałatki poczuła dziwne skurcze i ból. Wiedziała ,że właśnie zaczęła rodzić. Ze szkoły rodzenia wiedziała ,że musi być spokojna i głęboko oddychać. Tak więc rzuciła robienie obiadu i spokojnie weszła do salonu.
      -Łukasz ...ałaaa..Rodzę.-powiedziała z trudnością.
     -Jak to ? Boże ... co teraz ? co teraz ? -zaczął panikować.
     -Uspokój się ! Musimy jechać do szpitala .-tłumaczyła mu.
     -A Sara ? 
     -Zadzwoń po Age. Szybko !!-krzyknęła, a on wykonał jej rozkaz. Pięć minut później Agata była już u nich w domu , a Łukasz zabrał swoją ukochaną żonę do szpitala. Stamtąd lekarz od razu zabrał już na porodówkę. I zaczęło się czekanie ...
Niestety Łukasza nie chciano wpuścić do sali w której przebywała Eliza. Piszczu próbował się wykłócać ,ale nic to nie dało. Grozili mu nawet ,że wyproszą go ze szpitala jeżeli się nie uspokoi. Do Łukasza na poczekalnie dołączyli Marco , Moritz , Lou , Kat oraz Kuba . Czekali może  3 godziny.
     -Ile jeszcze ? Już ? Błagam już..-marudził Piszczu.
     -Pan Piszczek ?-z sali wyszła pani doktor.
    -Tak.-odpowiedział.
    -Gratuluje , urodził się panu zdrowy syn.-powiedziała z uśmiechem na twarzy. -Teraz może pan wejść do środka, do żony.
     -A...tak.-wymamrotał i stracił grunt pod stopami. Zemdlał.
Ocucali go dobre pół godziny. Krzyczeli mu nad uchem i oblewali zimną wodą.
    -Co się dzieje ?-otworzył oczy.-Jezus , ale miałem głupi sen..-uśmiechnął się. 
    -Dobra , wstawaj inteligencie i idź do żony.-rozkazał mu rozbawiony Kuba.
    -Ah tak... idę.-wstał powoli.
Otworzył drzwi do Sali w której leżała Eliza . Uśmiechnął się szeroko i podszedł do zmęczonej żony.
   -Hej słońce , jak się czujesz ? -usiadł obok niej .
   -Wszystko mnie boli, ale jestem szczęśliwa.-powiedziała.-Zaraz przyniosą naszego synka.-powiedziała podekscytowana. -Jak damy mu na imię ? 
     -Łukasz.-zaśmiał się.
     -Jasne..-uśmiechnęła się.
     -A tak serio to Kuba .-powiedział poważnie.
    -Tak a jak Kubie urodzi się syn to dadzą mu na imię Łukasz i będzie drugie pokolenie Piszczykowskiego...
    -No jasne.-przytaknął.-Co powiesz na Igor ? 
    -Hmm.. nie.
    -Franuś ?
    -Aww Franek . Świetnie. Franuś Piszczek.-rozmarzyła się.
Po chwili do sali pielęgniarka przyniosła nowo urodzonego chłopca. Był taki malutki i słodki. Pielęgniarka kazałą Elizie go nakarmić. Więc tak zrobiła , później do sali przyszli przyjaciele , aby zobaczyć nowego potomka Piszczka. Byli zachwyceni maleństwem.   Cały czas przyglądali się śpiącemu Frankowi. Był przecudowny. Rysy tarzy podobne miał do Łukasza , jednak nos był w 100 % taki sam jak Elizy. 
     -Patrz jaki słodziak..-zachwycała sie Louise.-Jejku , patrz rusza rączką ! 
     -Zakochałam się w nim...aww..-wyznała Kat.
     -No super , patrz taki mały nawet nic nie mówi tylko je i śpi a laski do niego same lgnął.-oburzył się Marco.-Też tak chce.-zaśmiał się.
     -Co się dziwisz? Przystojny po tatusiu. -uśmiechnął się Łukasz.
    -No oczywiście.-zaśmiała się Eliza.-Ale ja nie wierze ... najszczęśliwszy dzień mojego życia.
    -Cudownie.-skomentowała Lou.-A kiedy będziesz mogła wrócić do domu ?
    -Za trzy dni.-odpowiedziała.
    -O to fajnie.-uśmiechnęła się.-Kochani , jest 23 , zbieramy się co nie ?
    -A fatk chodźmy.-stwierdził Marco.-Łukasz idziesz ?
    -Nie mam wyjścia , bo mnie wywalą ze szpitala.-zaśmiał się.-Hej myszo.-pocałował swoją żonę.-Hej Franuś.-ucałował w czoło swojego malutkiego synka.


Kilka miesięcy później .
     Przez to pół roku, Eliza dawała sobie doskonale radę z dwójką dzieci- większą Sarą i malutkim Frankiem. Łukasz również wzorowo wywiązywał się z roli ojca. Stworzyli świetną rodzinę.  Świetnie się dogadywali z przyjaciółmi , którzy strasznie rozpieszczali Sarę i Franka.
    Już dzisiaj Łukasz , Kuba i Robert mieli jechać do Polski , gdyż zbliżał się mecz reprezentacji. Piszczek chciał się jakoś wymigać i zostać z żoną i dziećmi w domu , ale uświadomił sobie, że przecież mogą jechać z nim i zatrzymać się w jego mieszkaniu w stolicy. W końcu chodziło o mecz reprezentacji Polski , który wcale nie był mniej ważny od tych meczy Borussi.
    Elizie nie zbyt chciało się jechać do Polski. Szczerze wolała zostać na ten tydzień w domu , ale Łukasz powiedział ,że nie może zostawić ich we trójkę w domu , bo nie dadzą rady. Nie działały nawet zapewnienia ,że ciocia Irenka przyjedzie i będzie im pomagać.
    -Istny osioł.-mówiła cicho Eliza.
    -Mówiłaś coś skarbie ?-spytał uśmiechnięty Piszczek.
    -Nie skąd..-
    -Mhm.-mruknął.-To ja zaniosę te walizki do samochodu.-oznajmił.
    -Świetnie.-rzekła sarkastycznie.
    -To Ty weź Franka i zawołaj Sarę.
    -Wiem.-uśmiechnęła się. Poszła po swojego synka i Sarę , którą traktowała tak jakby była jej córką . Sara też bardzo kochała nową żonę swojego taty.
    -Saruś , chodź .-zawołała.
    -Idę , idę.-przybiegła.-Ale muszę się jeszcze pożegnać z Lili.
    -A faktycznie ..-przytaknęła.-To leć szybko , bo tata będzie się denerwował.-uśmiechnęła się.
    -E tam.-zaśmiała się i pobiegła do ogrodu. Eliza wzięła wózek z dzieckiem i wyszła przed dom. Chwilę później przełożyła syna do fotelika i przypięła pasami. Po niecałych pięciu minutach przybiegła Sara i wszyscy usiedli do samochodu. Po piętnastu minutach byli już na lotnisku.
Po półtoragodzinnym locie wysiedli na lotnisku w Warszawie. Piszczek musiał pożegnać się z rodziną i iść na zgrupowanie reprezentacji. Podał jej klucze i zaczęli się żegnać.
   -Misiu  dasz radę ?-dopytywał .
   -Tak ,dam.-powtarzała.
   -Jak będę miał czas to do was wpadnę.-uśmiechnął się.
   -A można w ogóle ?
   -Oj tam.-zaśmiał się.-No to do zobaczenia.-pocałował swoją żonę w usta.
   -Papa , kochanie.
   -Cześć Saruś.-pocałował swoją córkę w czoło.-Papa Franuś.-uczynił ten sam gest.
Eliza zabrała dzieci i ruszyła w stronę mieszkania Łukasza. Po kilkunastu minutach była już w bloku. Otworzyła drzwi i wkroczyła do wielkiego mieszkania . Szczerze , to cieszył ją fakt ,że mieszkanie było na parterze... inaczej nie dałaby rady wejść z tymi wszystkimi manatkami. Po godzinie ogarniania nowego lokum , zmęczona Eliza położyła dzieci spać i sama rzuciła się na wielkie łóżko.

___________________________________________

Taki nie wiem... jak wam się podoba ? ; ) Piszcie ! ;*
Chciałabym napisać ,że dzisiaj urodziny obchodzi legenda BVB - Dede.
Ode mnie oczywiście wszystkiego co najlepsze... !
Pozdrawiam ;333

Rozdział 44.

      Po kilku godzinnym śnie nasi kochani imprezowicze powrócili do świata żywych . Eliza była rozbawiona ich  stanem . Jednak próbowała im pomóc i podawała im wodę i cieplutki rosołek. 
         -I jak ? Główka Cię boli , skarbie?-zaśmiała się z Moritza.
          -Oj tak..-westchnął.-A już mi lepiej..-uśmiechnął się.
         -To świetnie !-krzyknęła.-Teraz wszyscy wstajemy! -próbowała wszystkich postawić na nogi.-I sprzątamy ten bałagan ! To znaczy Wy drodzy chłopcy sprzątacie , a my kobiety idziemy na zakupy.-oznajmiła szczęśliwa.-Tylko ,że  Moritz idzie z nami.
         -Awww już lece kochana ! -podniósł się z kanapy i ruszył pod drzwi frontowe. 
         -Ej , ale dlaczego Mo idzie ?-oburzył się Łukasz.
         -Jestem zaniepokojona jego stanem psychicznym, misiu.-dała mężowi soczystego buziaka w policzek.
         -Mhm ... Ty Mo masz Mi żony nie podrywać , czasami ! -krzyknął.-Ty będziesz... pilnował...Sary .
        -Ja nigdzie nie idę.-powiedziała zmęczona dziewczynka.-Idę oglądać bajki...SIO !- wygoniła Marco , Mario i Kubę z kanapy.
        -Oj Łukasz Ty słodziaku...-zaśmiała się Elizka.-My właśnie idziemy szukać Moritzowi jakiejś niezłej laski.
         -To znajdźcie dwie.-poprosił Leo.
          -Tobie innym razem.-odezwała się Lou.
Leonadro machnął ręką i wrócił do rozmowy z czterolatką. Dziewczyny i Mo opuściły dom i skierowały się do rezydencji państwa Leinterów.
         -Ej , po co idziemy do mojego domu ?-spytał zdezorientowany.
         -Chcesz wyrwać jakąś niezłą dupę ? Musisz jakość wyglądać . Teraz wyglądasz co najmniej jak skacowany tenisista. 
         -Chyba penisista .-Kat wybuchła śmiechem .-Nic nie mówiłam..
          -No to chodźmy.-westchnął bezradny .
Przyjaciele weszli do domu Leinterów i od razu poszli do pokoju Moritza , który połączony był z jego garderobą. Lou i Kat zbliżyły się do szafy z t-shirtami. Przewróciły je do góry nogami i dopiero później zorietowały się ,że szukają jednak koszul , gdyż są bardziej seksowne i pociągające. Mo załamał ręce i zaczął układać to co one narozwalały.
         -Mam ! Ta jest okej.-wyjęła całkiem znośną jeansową koszule.-Założysz tą koszule , ten T-shirt oraz...
          -Te spodnie oczywiście ! -krzyknęła Eliza wyjmując z szafy materiałowe rurki.-No kochanie idź się ogarnij i szybcitko mi przychodź ! Musimy iść wyrwać Ci dziewczynę.-popędzała przyjaciela.
Moritz według rozkazu przyjaciółki poszedł się odświeżyć i ubrań w wybrany przez dziewczny strój.  Wrócił do przyjaciółek po 30 minutach , odstawiony jak stróż w Boże Ciało. 
          -No teraz wyglądasz jak człowiek .-pochwaliła go Eliza.
          -No dziękuje.-uśmiechnął się.-Idziemy ? 
         -Tak , chodźmy.-powiedziała i wszyscy wyszli przed dom . Moritz wziął swój samochód i razem pojechali do najbliższej kawiarnii. Dziewczyny miały już obmyślony plan podrywu. Kiedy siedzieli już przy stoliku , postanowiły wtajemniczyć w ów plan Mo.
        -Patrz , widzisz dziewczynę , która Ci się podoba , co nie ?
         -Mhm.
         -Podchodzisz i siadasz na przeciwko niej i się na nią patrzysz.
         -Wyjdę na idiotę , ale okej...
         -Oj tam cicho ! I po chwili zaczynasz rozmowę  .
         -Powiesz ''Moritz jestem tak w ogóle.''
         -A jak sobię pójdzie ?
         -No to uderzasz do następnej , a jak ten podryw się nie uda to idziemy na miasto i będziesz taranował ładne laski.
      -Ja cię nie rozumiem Leinter !-powiedziała po chwili namysłu Kat.-Jesteś piłkarzem , a dziewczyny nie masz ?
      -Bo wszystkie sa jakieś dziwne.-odparł.
      -Chyba ,że tak.
Przyjaciele siedzieli chwilę w kawiarni i wyłapywali ładne i interesujące dziewczyny.
       -Patrz ta jest dobra , widzisz ?-Lou wskazała na atrakcyją brunetkę siedzącą cztery stoliki przed nimi. Siedziała sama , więc była idealna na ofiarę Mo.
        -No idziesz !-Eliza wypchnęła przyjaciela i nakazała mu iść do dziewczyny.
Piłkarz nie pewnie podszedł do dziewczyny i usiadł na przeciwko niej .  Ona nawet na niego nie spojrzała.  Cały czas spoglądała w okno kawiarnii i patrzyła na urokliwe ulice miasta. 
Mo patrzył na nią i po chwili , dziewczyna poczuła na sobie jego wzrok . Odwróciła się i nieśmiało się uśmiechnęła. Na pierwszy rzut oka wszystko było tak jak być powinno ,lecz Moritz po chwili obserwacji zdołał dostrzec iż dziewczyna płakała. 
    -Jestem Moritz, a ty ? -uśmiechnął się.
    -Akurat wiem jak się nazywasz.-powiedziała.-Jestem Karen.
    -Ślicznie.-próbował ją pocieszyć.-Czemu taka smutna siedzisz ?
     -Naprawdę Cię to interesuje ?
     -Tak .
      -Wyrzucili mnie z klubu.-odparła.-Podobno jestem zbyt pyskata i nie szanuje trenera.  
      -Przykro mi..-posmutniał.-A mogę wiedzieć jaki sport uprawiasz ? 
      -Siatkówka.
      -Ahh , ja nie przepadam za tym sportem.-zaśmiał się.
      -A ja nie przepadam za nożną .-uśmiechnęła się lekko.
      -Pójdziemy się przejść ? -zapytał ni stąd ni zowąd.
       -Możemy iść , pod warunkiem ,że zabiorę Cię na boisko i pogramy w siatę .-zaśmiała się.
       -Niech stracę . Chodźmy .-uśmiechnął się i razem opuścili kawiarnię.
Eliza z triumfalnym uśmiechem na twarzy postanowiła wyjść z kawiarni i iść do domu. Razem z dziewczynami poszły do domu Piszczków. Zadowolone z siebie rozmawiały o przysłości.  Kiedy dotarły do domu zaczęły oglądać horror Hannibal. Przyłączył się do nich także Łukasz oraz Reus.  W straszniejszych akcjach filmu Eliza z Lou wtulały się w Łukasza , a Kat w swojego Marco.  Po 22 wszyscy rozeszli się do domu.
_______________________________
Hejo ;d Miłego dnia ;*

Rozdział 43.

Nadeszła środa. Elizie niezbyt chciało się robić tą parapetówkę , ale niestety musiała się zgodzić . Na dodatek kobieta doskonale zdawała sobie sprawę z tego, iż chłopaki lubią opijać różne wydarzenia , a jeżeli chodzi o dom to w szczególności. Obawiała się ,że opiją się jak meserszmity i nie będzie w stanie nad nimi zapanować. 
            -Kupiłeś ananasy ?-zapytała , gdy Łukasz z Sarą weszli do domu. Mężczyzna miał pełne siatki zakupów.
            -O cholera...-zaklną.
            -Łukasz ! Co ja teraz zrobię ?! Potrzebuje ananasy do sałatki , no ! 
            -Spokojnie , przecież kupiłem..-zaśmiał się.
            -Grrr obiecuje Ci ,że jak kiedyś będziesz spał to cię uduszę ! -zagroziła, śmiejąc się.
            -Ahh kocham Cię ty wiedźmo .-pocałował ją w usta.
            -Tylko nie wiedźmo ! Jak już to czarownico , okej ?!- oburzyła się.
            -Dobra , dobra .-kontynuował pocałunek.
            -Idę robić tą sałatkę.-powiedziała i uciekła do kuchni , gdzie ujrzała Sarę , która wyjadała Nutellę ze słoika.
             -Sara co Ty wyprawiasz ?-zapytała uśmiechając się do dziewczynki.
             -Jem .-rzekła spokojnie.-Idę do salonu.-pobiegła ze swoim przysmakiem .
Eliza zabrała się do krojenia warzyw na wcześniej wspominaną sałatkę. Po niecałej minucie usłyszała krzyk swojego męża.
             -SARAAAA ! 
Eliza już wiedziała o co chodzi... Sara zapewne wybrudziła kanapę Nutellą . Początkowo kobieta była nieco zdenerwowana , ale po chwili zaczęła się śmiać . Do kuchni wszedł  podirytowany Piszczek .
            -Nic już nie mów , posprzątam to.-powiedziała i poszła zobaczyć jak bardzo wybrudzona jest owa kanapa. Nie wyglądała aż tak źle ... Przecież szybko można było to wyczyścić.
            -Co teraz ? Co teraz ..? -Łukasz chodził nerwowo po kuchni , zachowywał się jakby faktycznie stało się coś poważnego.
            -Jejku przecież dzieci brudzą , to normalne... -rzekła spokojnie .-Uspokój się , już jest czysto.
           -Naprawdę ? Myślałem ,że będziesz zła czy coś..
           -Za co zła ? Że dziecko ubrudziło kanapę ? Ogarnij się to tylko dziecko. Przecież nie zrobiła tego specjalnie , a Ty się wydzierasz.. Oj Ty ...
            -Masz rację ... przesadzam , ale rozumiesz , stresuje się.-tłumaczył się.
            -Czym ?-zmrużyła oczy.
            -Wszystkim.-odparł .-Idę do Sary... muszę ją przeprosić ,że krzyczałem.
            -Mhm.
Łukasz wszedł do salonu i ujrzał roześmianą Sarę. Oglądała bajki . 
             -Przepraszam ,że krzyczałem...-przyznał ze skruchą.
             -Spoko , kazdy krzycy...Rozumiesz młody ?-zaśmiała się.
             -Rozumiem , rozumiem.-uśmiechnął się.-Czy mi się wydaje , czy Ty przestajesz seplenić? 
             -Moze..-wróciła do oglądania kreskówek.  Łukasz zaś , udał się do kuchni , aby powiedzieć Elizie o zaistniałym zdarzeniu.
             -Ja to mam najcudowniejszą córkę na świecie ! -powiedział dumnie.
              -No wiem o tym .-uśmiechnęła się.
             -Rozumiesz jaka ona jest świetna? Mówi do mnie ''rozumiesz młody ?''  ahh .
             -Aww jaka słodka.
             -I przestaje seplenić. 
             -Super ! Już niedługo będziemy musieli chłopaków z domu wyganiac.-zaśmiała się.
            -Kubuś też mnie straszył.-uśmiechnął się.-Muszę ją zapisać do przedszkola.-stwierdził.
            -Masz racje , ale przecież teraz są jeszcze wakacje , co nie ? -uświadomiła go.
            -Wiem , ale od początku roku szkolnego... I chciałbym ,żeby trenowała jakiś sport, co ty na to ? 
            -Dobry pomysł , im wcześniej zacznie tym lepiej , a jaki ? Nie mów ,że piłkę nożną...
            -No a co w tym złego ? 
            -A nie pomyślałeś o sporcie indywidualnym , co ? Karate czy coś ? 
            -Karate ? Przecież coś może jej stać.
            -Nie panikuj. To całkiem ciekawy sport. Kyokushin na przykład.
            -Nie wiem , zawołam Sarę i zapytamy co bardziej do niej przemawia.-zasugerował.-Sara, chodź na chwilkę ! 
Po chwili w kuchni znalazła się Sara , która nie wiedziała o co chodzi. 
             -Hmm ? 
             -Co byś wolała trenować ? Karate czy siatkówkę ? A może nogę tak jak tatuś ? -zapytała Eliza.
              -Mhm... Karate !-krzyknęła .-Będę was bronić psed Gargamelem ! 
             -Czyli świetnie ! -ucieszyła się.-Naprawdę przestajesz seplenić.
             -Fajnie !-rzuciła obojętnie i wróciła do oglądania .
             -Która godzina Łukasiu ? -
             -15.21-powiedział ,śmiejąc się ze zdrobnienia jego imienia.
             -Spoko , poustawiaj szklanki , bo o 16 mają przyjść wszyscy . 
             -Oczywiście.
O 15.45 wszystko było gotowe . Eliza jeszcze pomknęła się przebrać . O umówionej godzinie , zaczynali pojawiać się pierwsi goście. Na początku przyszedł Gotzeus z Kat i Lou. Zaraz po nich Kuba z Agatą . Następnie Robert z Anią , Mats z Cathy , Marcel z Jenny , Sebastian z Tiną    , Roman z Lisą , Mo , Leo , Ilkay z dziewczyną , Sven z Simoną, Nuri  z żoną , Mitchel z Riahannon, Kevin z Niną , Neven z Isabelą  i inni goście .
             Impreza trwała w najlepsze.  Mimo ,że Leo i Mo zaliczyli zgona , wszystko odbywało się kulturalnie. Była dobra muzyka , dobre jedzenie i oczywiście dobry alkohol.
            Eliza musiała zareagować na zalanych w trupa przyjaciół. Przebudziła Moritza i zmusiła aby podniósł się z dywanu. Ten niechętnie wstał i poddał się Elizie , która nakazała mu iść do pokoju gościnnego i położyć się do łóżka. Oczywiście musiała pomóc mu od człapać do pokoju. Rzuciła go na łóżko i miała już wychodzić , gdy ten zaczął coś mamrotać pod nosem.
            -Co ? 
            - Eliza.. ja umieram .-wył.
            -Opamiętaj się Moritz ! Idź spać ! 
            -Ale ja chce umrzeć ! 
            -Tak , tak jasne , śpij zaraz przyprowadzę Ci twojego kompana.
            -Dobrze , kochanie.
 Eliza tak jak obiecała przyprowadziła Leo do sypialni w której spał Morizt.
            -No to śpijcie ! 
            -Mhm...-mruczeli.
Kobieta wróciła do towarzystwa i dobrze się bawiła , choć intrygowały ja słowa Leintera ''Ale ja chcę umrzeć..'' .O co mogło chodzić ?-zadawała sobie pytanie. 
Impreza skończyła się o 5 nad ranem , kiedy połowa gości zaliczyła tak zwanego zgona. Jedyna Eliza nie wypiła żadnych procentów i to ona musiała ogarniać niezdolnych do życia przyjaciół.
_______________________________________
Hej :* Zbliżamy się do końca opowiadania... no niestety. Przywiązałam się do niego ,ale wszystko ma swój początek jak i koniec. :)
Pozdrawiam i czekam na opinie i komentarze :**

Rozdział 42.

Eliza z Łukaszem dumnie obchodzili poprawiny . Jeszcze dwa dni po ślubie , żyli swoim ślubem i emocjami związanymi ze zmianą stanu cywilnego .  Byli prze szczęśliwi   Mieli cały wtorek na odpoczynek , ponieważ w środę obiecana parapetówka.
          Wtorkowe popołudnie postanowili spędzić we trójkę w domu . Na spokojnie , spędzić miły , rodzinny dzionek.  
         -To co robimy dziewczyny ?-spytał Łukasz.
        -Siedzimy ... Tu na wygodnej kanapie ...-mówiła zmęczona Eliza.
        -Niech psyjadą dwa pedały ! Jeden Mo a drugi mały ! -krzyczała uśmiechnięta Sara. Łukasz chciał wybuchnąć śmiechem , ale jak na tatę przystało musiał zwrócić uwagę córce , aby nie stracić autorytetu.
          -Sara przestań się tak brzydko wyrażać ! 
          -Ale tu jest nudno .
         -Może upieczemy babeczki ?-zaproponował Piszczu.
          -Tiaaaaaaaaaak! -ucieszyła się.
         -To wy sobie pieczcie babeczki , ciasteczka czy co tam tylko chcecie . Ja odpoczywam.-oznajmiła spokojnie Elizka.
          -Masz racje , prześpij się , odpręż ... w Twoim stanie nie wolno się przemęczać .-powiedział szybko Piszczu , po czym  zbliżył się do żony i przykrył ją mięciutkim i cieplutkim kocykiem. 
           -Dziękuje , kocham Cię.-rzekła czule i pocałowała swojego ukochanego. 
           -Mmm słodka jesteś , żonko.-zaśmiał się i kolejny raz wpił się jej usta.
           -Ty mężu ! Leć do córki , bo kuchnię do góry nogami przewróci.-uśmiechnęła się.
           -Lecę ! -powiedział i pobiegł do Sary . Zobaczył córkę , która właśnie wkładała rączki do mąki.
            -Tatuś weźmie miseczkę i zrobimy te babeczki , co nie ?-uśmiechnął się do latorośli.
           -Mhm . Tatuś , a co to znacy pedał ? -popatrzyła na Łukasza pytającymi oczami. Ten pomyślał ,że lepiej będzie jeśli jej wytłumaczy i przekaże definicję ów słowa. 
           -No wiesz , pedał to takie bardziej wulgarny synonim-człowieku ona nie zna tego słowa.- określenia 'gej'. 
         -Co to gej ? 
          -Bo widzisz , mężczyźni dzielą się na dwa typy : Ci którzy wolą kobiety i Ci których zachwyca ich własna płeć , nadążasz ?
         -Yyy.. niom.-uśmiechnęła się.-Cyli jak Mo nie ma dziewcyny to jest gejem , cyli pedałem , tak ?
         -Nie ! W żadym razie nie można tak tego nazwać... Bo Mo na razie nie chce mieć dziewczyny , rozumiesz , jest za młody ... tam mu się wydaje , rozmawiałem z nim o tym .
         -A Malco mówił ,że to pedał.-upierała się i całkiem ignorowała tłumaczenie ojca.
         -Bo wśród młodzieży szerzy się  używanie dziwnych wulgaryzmów ,aby obrażać rówieśników.-wyrażał się mądrze , tak jakby rozmawiał z profesorem. 
          -Ahiaaa, to psepraszam ,że tak mówiłam ... ale to śmiesne .-powiedziała ze skruchą.
         -No nic się nie stało , ale więcej tak nie mów.-powiedział i przytulił ją do siebie .
         -Ale tu jest niudno...-westchnęła.-Jedziemy do wujka ? -spytała .
        -A Eliza ?
         -Będzie spała , psecies my tylko chwileckę...
         -Dobra to idź zakładaj buciki , a ja pójdę powiedzieć Elizie , że wrócimy za godzinkę.
         -Jupii !-zawołała wesoło.-Juz idę ! 
W czasie gdy Sara zakładała małe Conversy na nóżki , Łukasz poszedł oznajmić Elizie ,że wychodzą do Kuby.
           -Kochanie , idę z Sarą do Kuby .
           -Mhm... -mruknęła zaspana.
           -Zamknę dom , żeby Cię nikt nie ukradł .-zaśmiał się.-To znaczy was.-powiedział cicho.
           -A druga para kluczy gdzie jest ? -wymamrotała.
           -Na komodzie.-oznajmił.-Idziemy pa.
Nie usłyszał odpowiedzi , więc wziął Sarę na ręce i zaniósł ją samochodu. Włożył do fotelika i zapiął pasy bezpieczeństwa, które tak denerwowały młodą Piszczkównę.
           -Weź to tato ! -wkurzała się.
           -Nie mogę tego zabrać , to dla twojego dobra .-tłumaczył.
           -Dobra już ... ale mas mi za to kupić żelki.
           -Zgoda szantażystko .-zaśmiał się.
           -Sam jestes santazysztka .
           -Nie bo ty jesteś.
           -Nie bo ty jesteś.
           -Nie bo ty jesteś.
           -Ja nie jestem ! -oburzyła się.
           -Jestes.- śmiał się
            -Nie !
           -Tak ! 
           -Nie !
           -Tak !
Piętnaście minut później pod domem Kuby...
           -Nie!
           -Tak ! -weszli do domu Kuby .-O siemka Kubuś , hej Aguś.
           -Nie !
           -Tak ! 
           -Ogarnij się Łukasz ! I nie kłóć się z dzieckiem ! -krzyknęła Agata i zabrała Piszczkowi dziecko z rąk.
            - Haha.-zaśmiała się i pokazała język swojemu tacie.
            -Grr.-zaśmiał się.
            -Wiesz co Łukasz ? Czasami się zastanawiam czy ty traktujesz Sarę jak córkę czy jak kumpelę..-stwierdził Kuba , podając przyjacielowi szklankę z sokiem malinowym.
             -Przesadzasz. To co mam ją traktować jak .... no właśnie ?
             -No nie wiem... nie wtrącam się .-uśmiechnął się.
             -A Sara kocha tatusia , co  nie ? -zwrócił się do 'obrażonej' córki.
             -Tiaaaak , najbaldziej na świecie ! -powiedziała uśmiechnięta.-Chocias mnie wkurza strasnie.-wszystcy wybuchnęli śmiechem .Szczególnie Agata . 
              -Dobra to co robimy ? -zapytał Kuba.
              -Lubis babecki ?
              -Mhm.-pokiwał potwierdzająco głową.
              -Widzisz tato , mogliśmy upiec ! 
              -Oj tam oj tam ...-zaśmiał się.
               -Wujek... a ty to jesteś pedał ?
              -Pfh..-zadławił się konsumowanym ciastkiem.-Co proszę ?
              -Sara... błagam Cię idź z ciocią się pobawić ..-poprosił dziecko.
Dziewczynka posłusznie wy człapała z Agatą na taras , a Łukasz mógł przeprowadzić z Kubą poważną rozmowę.
               -Widzisz Kubuś , Sara od pewnego czasu mówi różne głupie rzeczy... np . pedał i potem się pyta co to oznacza. No to jej tłumaczę... 
                -Taka rola ojca ... rozumiesz , nie ?
                -No rozumiem. Ona tak szybko rośnie...-powiedział wzruszony.
                -Nim się obejrzysz, a będziesz musiał jej tłumaczyć żeby nie chodziła z chłopcami do toalety.-zachichotał.
                -A idź w pyry , zboczeńcu ! -zaśmiał się.
                -Ej no ja prawdę mówię.-rzekł.-Zobaczysz jeszcze z 10 lat ... a później będziesz się modlił ,żeby nie przyszła po imprezie i nie powiedziała Ci ''Tatuś , będziesz dziadkiem''
                -A weź mi nawet nie mów ! 
                -Prawda w oczy kole .-zaśmiał się.-Z chłopcami jest  chyba prościej...
                -Mówisz ? 
                -No raczej . Nie buntują się tak jak nastolatki ... czasami palą fajki ,ale dasz szlaban na komputer i już grzeczny. 
              -Oby mi się teraz synek urodził.-powiedział z nadzieją w głosie.-Ej Kuba a skąd Ty się tak na dzieciach i życiu znasz ? 
              -Oglądam Trudne Sprawy , wiem co to prawdziwe życie...-oboje wybuchnęli śmiechem.
Mężczyźni porozmawiali jeszcze pół godziny o życiu i innych sprawach, takich jak kobiety i piłka nożna . Po miło spędzonych chwilach z przyjacielem , Piszczu postanowił wracać do domu ... 
               -Sara ! Idziemy do domu ! Chodź ! -zawołał córkę.
               -Idę ! -krzyknęła i przybiegła cała wymazana szminką Agaty.
               -Widzisz to zbliża się wielkimi krokami.-szepnął Kuba.
               -Mhm. Cześć Kubuś , Cześć Aguś ! -pożegnał się .
               -Hej ! -krzyknęła mała dziewczynka. 
Lekko przestraszony Łukasz i jego wesoła córka wrócili do domu , po którym krzątała się znudzona Eliza. Raz jadła lody , raz chipsy,   jabłko lub inny owoc.  Jak na kobietę w ciąży przystało miała dziwne zachcianki i huśtawki nastrojów... Raz płakała przy dennym dramacie , a za chwilę śmiała się z tego samego filmu.  Łukasz miał czasem wszystkiego dość , ale robił co mógł ,aby Eliza czuła się komfortowo i ogólnie dobrze.

_______________________________________________
Awww *-* Mam 16 plakatów BVB :D Brat mi kupił awawawaw <3 Kocham go <3
Jesteś już ? Zostaw komentarz :*
Miłego dnia , pozdrawiam :*
NOWY BLOG : Nic na świecie nie zdarza się przez przypadek. ------> Pojawili się BOHATEROWIE ;)
Jeszcze dzisiaj prolog :*

Rozdział 41 : Ślub !

        To dzisiaj ten uroczysty i bardzo ważny dzień dla Elizy i Łukasza - dzień ich ślubu. Dzień wcześniej odbyła się próba generalna całej ceremonii , aby wszystko wyszło perfekcyjnie. Goście z Polski są już w hotelu . 
        Każdy był zestresowany i podekscytowany całym wydarzeniem . Chyba najbardziej przejęte były ciocia Irenka i Halina- mama Łukasza. Chodziły jakby były po jakiś środkach pobudzających. Nie mogły usiedzieć na miejscu. To wszystko wzbudzało jedynie uśmiech na twarzy Elizy.  Ciocia Irena odebrała suknie i szybko dostarczyła nią do domu . Nie zastała nikogo w nim, ponieważ Eliza wraz z czterema druhnami była u  fryzjera.  Matka Łukasza ,zaś musiała pojechać do domu Kuby Błaszykowskiego ,aby zobaczyć jak sobie radzi jej ukochany synek.
         Ciocia korzystając z okazji robiła coś do jedzenia dla Elizy , aby czasem nie zasłabła w kościele. W sumie nie czekała zbyt długo na dziewczyny, które zjawiły się w domu 30 minut później. 
         -O ciocia ! Świetnie ,że przywiozłaś tą suknie...-ucieszyła się Eliza.
         -Ale na początku musisz coś zjeść.-powiedziała ciocia.
         -Ooo z chęcią.-rzekła i szybko pobiegła do kuchni. 
Eliza szybko zjadła kanapki przygotowane ,przez ciotkę i postanowiła zacząć zakładać suknię. 
Nie szło jej  to zbyt dobrze , ponieważ było to iście trudne. Zawołała Anię i Agę , aby pomogły jej się wcisnąć w suknię. Po piętnastu minutach się udało. Eliza była już prawie gotowa. Pozostało jej jedynie poprawić makijaż i założyć buty. 


        Tymczasem u Łukasza. 

       Łukasz był już prawie gotowy , gdyby nie fakt ,że gdzieś zapodział marynarkę. Szukał jej wszędzie , ale za chiny nie mógł znaleźć.  Nawet jego mama nie mogła jej odszukać. A chłopaki tylko pogarszali sprawę. 
      -Zgubiłeś pietrucho.-mówił Kuba.
      -Cicho bądź i pomóż szukać.
      -Kurdę idioto Ty wziąłeś tą marynarkę z tego sklepu w ogóle ?
      -Ty... chyba nie.
      -I co teraz geniuszu ?
      -Kubuś ... jedź do tego sklepu , masz paragon.-podał mu świstek.-I powiedz ,że zapomniałem marynarki ,a  jak nie będą chcieli oddać to kup taką samą -tym razem podał kartę kredytową.
       -Pojednało Cię ? -wytrzeszczył oczy.-Mamy 1, 5 godziny.
        -Dasz radę . Wierzę w ciebie misiu.-rzekł dodając otuchy Kubie. 
        -Nienawidzę Cię.-rzucił Kuba na odchodne i wybiegł ze swojego domu . Wsiadł w samochód i pojechał czym prędzej do tego przeklętego  sklepu. Wpadł do niego jak poparzony. Za ladą ujrzał tą ... Doris, której bał się jak ognia . Za wszelką cenę unikał kontaktu wzrokowego.
        -Hej ... wiesz Łukasz zostawił tu marynarkę  normalnie jej nie wziął i mam prośbę... mogłabyś mi ją oddać ? -mówił Kuba patrząc na zegar przywieszony na  ścianie.
       -Hej , właśnie miałam do niego dzwonić . Już wcześniej , ale przypomniałam sobie ,że nie mam jego numeru.-zaśmiała się.-Już ci daję.
       -Dziękuje .-powiedział krótko.Ona szybko wróciła z marynarką i podała mu ją . Ich spojrzenia się spotkały ,ale Kuba natychmiast uciekł wzrokiem w inną stronę.
        -Wiesz kim jestem.-powiedziała patrząc na Kubę. -I się boisz. Pewnie już nagadałeś na mnie Łukaszowi , dlatego się nie odezwał . Gdyby nie Ty Łukasz byłby mój . Rozgryzłam was. Jestem mądrzejsza niż wam się wydaje ...
        -Nie twierdzę ,że jesteś nie mądra.-powiedział i wyrwał kobiecie marynarkę po czym wybiegł ze sklepu. Wsiadł do samochodu i popędził do domu . Dostarczył marynarkę i jak się okazało mięli jeszcze godzinę do rozpoczęcia ceremonii. 


          Para młoda podjechała pod świątynie biała ekstrawagancką limuzyną .  Wyszli przed kościół i dołączyły do nich druhny czyli Agata , Anka , Kat i Lou , które ubrane były w czerwone sukienki . Każda z nich miała mały bukiecik róż , przyozdobiony kremową wstążką.
         Do ołtarza podążali razem. Zatrzymali się u boku ołtarza, gdzie czekał już na nich kapłan. 
        Cała msza święta przebiegała sprawnie .  W końcu nadszedł wiekopomny moment.
-Czy ty Elizo Skalska bierzesz sobie tego oto Łukasza Piszczka za męża ? -zadał pytanie ksiądz.
-Tak ! -odpowiedziała pewnie.
-Czy ty Łukaszu Piszczku , bierzesz sobie , Tę oto Elizę Skalską za żonę ? 
 -Tak ! -odpowiedział szybko i pewnie , patrząc przyszłej żonie w oczy. 
-Tak więc ogłaszam Was mężem i żoną , możecie się pocałować ! 
      Wypełnili słowo kapłana i pocałowali się namiętnie niczym spragnieni siebie kochankowie z dramatu romantycznego. Założyli sobie obrączki.
       Wyjście z kościoła nie trwało długo . W jakieś pięć minut wszyscy opuścili świątynie i zatrzymali się przed nią.  Tam też zostały wypuszczone dwa piękne gołąbki. Eliza się wzruszyła tym wszystkim. 
       Po kilku minutach goście oraz para młoda była już w drodze do domu weselnego.    



       Wesele rozkręciło się po 2 godzinach. Większość gości było już wstawionych.Mo i Leo szczególnie.  
Pewnie dlatego , że przyszli bez osoby towarzyszącej . Byli zdania ,że nie warto mieć dziewczyny, bo to same problemy. Bo przecież kumpel wystarczy . Wiadomo ,że każdy mężczyzna ma swoje potrzeby , ale oni załatwiali to chodząc na imprezy i spędzając noc z przypadkową dziewczyną . Było to nieodpowiedzialne i dziecinne , ale przecież to Mo i Leo ... duże dzieci. 
        O 20 Eliza postanowiła jechać do domu się przebrać , bo trochę niekomfortowo było jej w sukni. Wzięła ze sobą Lou i Kat. 
        -Jejku , patrz Ty już jesteś mężatką ... coś niesamowitego...-zachwycała się Kat.
       -Wiem ! Awwwwww ! -cieszyła się Eli. 
       -I jeszcze w ciąży jesteś , no !
       -Jestem najszczęśliwszą kobietą na świecie ! 
       -Nawet nie wiesz jak się cieszę , mordko ! -powiedziała szczęśliwa Lou.
       -A wiesz już czy to chłopiec czy dziewczynka ? 
      -Jeszcze za wcześnie . Myślę ,że jak pójdę teraz , czyli za twa tygodnie to zrobię usg.
      -Idę z Tobą ! -krzyknęły razem . 
      -Haha dobrze kochane.-zaśmiała się . 
      -A jak tam Sara ?
      -Świetnie ! Jest dla mnie jak córka .
      -A ona Cię akceptuje ?
     -Myślę ,że tak . Jest szczęśliwa .
     -To świetnie , a była już u matki ?
      -Nie chciała iść.
      -Mhm .
      -Dobra możemy wracać .-powiedziała Eliza .
Dziewczyny wróciły na salę . Eliza  widziała zadowolone twarze znajomych , rodziny . Dzięki temu ona była jeszcze bardziej radosna . To był jej dzień . Jej  i Łukasza.  Właśnie miała do niego iść. Wyłapała go z tłumu , stał przy wyjściu na ogród razem z Jurgenem Kloppem , którego oczywiście zaprosili wraz z jego żoną. 
       -Ooo panna młoda ! -powiedział jak zwykle uśmiechnięty Kloppo.
       -No ja .-zaśmiała się.-Jak tam ?
      -A świetne wesele , tylko muszę moich piłkarzy pilnować ,żeby się nie spili..rozumiesz .-uśmiechnął się.
       -Tak , tak rozumiem . -pokiwała głową i spojrzała na Leo , który ledwo co siedział na krześle i próbował rozmawiać z kuzynką Elizy. -Musi pan lepiej Leonadra pilnować...
       -O faktycznie już lece ! -zorientował się ,że Eliza chce pobyć z Łukaszem chwilę sama.
Podeszła do niego i wtuliła się w jego muskularne ciało . Przeszedł ją dziwny dreszcz . Spojrzała mu w oczy i uśmiechnęła się szeroko.
      -Patrz jak tu jest świetnie...-zaczęła.-Kocham Cię.
      -To jest chyba najszczęśliwszy dzień mojego życia , wiesz ? Mógłbym Ci cały czas mówić jak badzo Cię kocham , ale Ty chyba o tym wiesz...-pocałował ją namiętnie , a ona wplotła swe palce w jego włosy.
      -Awww PATRZCIE JAK SŁODKO ! -krzyknął ktoś z gości i wszystkie pary oczu zostały skierowane na parę młodą.
      -Oni się patrzą..-szepnęła zmieszana Eliza.
     -No i co ? Niech patrzą.-zaśmiał się Piszczu. -A gdzie jest Sara ?
     -Yyy.. widziałam ją. Była z Twoją mamą. 
     -Poszukajmy jej.-zaproponował.
     -Masz rację , chodźmy .
Para obeszła całą salę i ujrzała Sarę z Marco i Moritzem przy stole. Śmiała się z Mo . Eliza uśmiechnęła się i pociągnęła za sobą Łukasza w ich stronę.
      -Co robicie ? -zapytał Łukasz .
      -Mo mówi ,że jestem trolem , a Malco mi mówi ,zebym powiedziała na Mo że jest pedałem-Sara tłumaczyła, śmiejąc się .
       -Ejejej , nie mówimy na nikogo pedał , tak ? 
       -Ale to pedał.
       -Sara , przeproś Moritza !-nakazywał Łukasz.
      -Ale to pedał.
      -Sara , przeproś Mo ! 
      -Ale Malco mówi ,że zawse stalsy ma lacje i on jest stalsy i on mówi ,że Mo jest pedałem cyli to plawda.-mówiła.
      -Marco ty gamoniu ! - krzyknął .-Coś ty nagadał Sarze ?! Teraz mówi na Moritza 'pedał' ...
      -Aaaaa moja Sara , piątka ! -śmiał się Reus.
      -Piątecka ! -przybiła z Marco hajfaj.-Z pedałami nie zbijamy piątecek !- pokazała Moritzowi język.
      -Sara ! Nie mów tak ! -krzyknęła Eliza.-Przepraszaj Mo , bo widzisz ,płacze.-wskazała na wylewającego smutki Leintera.-Przeproś go i nigdy tak nie mów.
      -Malco , plawda ,że chłopaki nie płacą ? 
      -Prawda.
      -A płaczą tylko pedały .-zaśmiała się złowieszczo . -Pedał , pedał , pedał , pedał. ! -zaczęła biegać pomiędzy krzesełkami.
       -REUS ! ZEPSUŁAŚ MI DZIECKO ! -krzyknął Piszczek.
        -Przesadzasz... widzisz jaka jest śmieszna ? -wskazał na biegające dziecko. 
        -Jak wytrzeźwiejesz to Ci przywalę.-zagroził .
        -Uuu boję się..
Łukasz poszedł do córki i wziął ją na ręce. Było to dość trudne , gdyż Sara dostała jakiejś potrójnej dawki energii. 
        -Sara uspokój się , chodź pójdziesz spać... już późno.
        -No dobra...
        -Poczekaj zawołam  Elizę.
        -Mhm.
Eliza zabrała dziecko do pokoju , który wynajęli wraz z salą weselną. Był on przeznaczony specjalnie dla Sary . Wiedzieli ,że będzie śpiąca .  Eliza położyła ją do łóżka i czekała aż zaśnie. W sumie nie musiała długo czekać , ponieważ Sara pomimo nadpobudliwości była strasznie zmęczona. Po piętnastu minutach Eliza wróciła na salę.
        -Zasnęła ?-zapytał Piszczek.
        -Tak ... o Boże , która godzina ?
        -Chyba 6... -rzekł.-Ale się wytańczyłem...
        -Hahah , ale nikt nie przebije naszych tańców na imprezach . 
       -Masz rację.-zaczął się śmiać.-Ej a teraz nie powinna być noc poślubna ?
       -Może..-uśmiechnęła się zalotnie.
       -Tam gdzieś jest wolny pokój ...-pocałował ją delikatnie.
       -Uciekać ,ze swojego wesela ? Trzy razy tak , dziękujemy.-zaśmiała się.
       -Chodźmy .

Para pobiegła do obiecanego wolnego pokoju. Mijali za sobą kelnerki , dyrektora całego domu weselnego i wszystko inne. Nie zwracali na to uwagi , ponieważ  byli spragnieni siebie jak nigdy. Po dotarciu do pokoju, rzucili się na łóżko i uczcili swój ślub.

______________________________

1.Moje drogie ! <3  Miałam wczoraj zawał ... 3 razy . :D Ten mecz był niesamowity , fantastyczny , nieziemski ! Ale tyle nerwów mi zjadł ... :D Ale to nic , ponieważ radość była ... AAAA <3 Kocham ICH ! <3 To wszystko co ja mam na świecie ... <3
2. ŚLUUUBB ! :D
3.

DLA TAKICH CHWIL WARTO ŻYĆ <3

                                          
<333333