Rozdział 44.

      Po kilku godzinnym śnie nasi kochani imprezowicze powrócili do świata żywych . Eliza była rozbawiona ich  stanem . Jednak próbowała im pomóc i podawała im wodę i cieplutki rosołek. 
         -I jak ? Główka Cię boli , skarbie?-zaśmiała się z Moritza.
          -Oj tak..-westchnął.-A już mi lepiej..-uśmiechnął się.
         -To świetnie !-krzyknęła.-Teraz wszyscy wstajemy! -próbowała wszystkich postawić na nogi.-I sprzątamy ten bałagan ! To znaczy Wy drodzy chłopcy sprzątacie , a my kobiety idziemy na zakupy.-oznajmiła szczęśliwa.-Tylko ,że  Moritz idzie z nami.
         -Awww już lece kochana ! -podniósł się z kanapy i ruszył pod drzwi frontowe. 
         -Ej , ale dlaczego Mo idzie ?-oburzył się Łukasz.
         -Jestem zaniepokojona jego stanem psychicznym, misiu.-dała mężowi soczystego buziaka w policzek.
         -Mhm ... Ty Mo masz Mi żony nie podrywać , czasami ! -krzyknął.-Ty będziesz... pilnował...Sary .
        -Ja nigdzie nie idę.-powiedziała zmęczona dziewczynka.-Idę oglądać bajki...SIO !- wygoniła Marco , Mario i Kubę z kanapy.
        -Oj Łukasz Ty słodziaku...-zaśmiała się Elizka.-My właśnie idziemy szukać Moritzowi jakiejś niezłej laski.
         -To znajdźcie dwie.-poprosił Leo.
          -Tobie innym razem.-odezwała się Lou.
Leonadro machnął ręką i wrócił do rozmowy z czterolatką. Dziewczyny i Mo opuściły dom i skierowały się do rezydencji państwa Leinterów.
         -Ej , po co idziemy do mojego domu ?-spytał zdezorientowany.
         -Chcesz wyrwać jakąś niezłą dupę ? Musisz jakość wyglądać . Teraz wyglądasz co najmniej jak skacowany tenisista. 
         -Chyba penisista .-Kat wybuchła śmiechem .-Nic nie mówiłam..
          -No to chodźmy.-westchnął bezradny .
Przyjaciele weszli do domu Leinterów i od razu poszli do pokoju Moritza , który połączony był z jego garderobą. Lou i Kat zbliżyły się do szafy z t-shirtami. Przewróciły je do góry nogami i dopiero później zorietowały się ,że szukają jednak koszul , gdyż są bardziej seksowne i pociągające. Mo załamał ręce i zaczął układać to co one narozwalały.
         -Mam ! Ta jest okej.-wyjęła całkiem znośną jeansową koszule.-Założysz tą koszule , ten T-shirt oraz...
          -Te spodnie oczywiście ! -krzyknęła Eliza wyjmując z szafy materiałowe rurki.-No kochanie idź się ogarnij i szybcitko mi przychodź ! Musimy iść wyrwać Ci dziewczynę.-popędzała przyjaciela.
Moritz według rozkazu przyjaciółki poszedł się odświeżyć i ubrań w wybrany przez dziewczny strój.  Wrócił do przyjaciółek po 30 minutach , odstawiony jak stróż w Boże Ciało. 
          -No teraz wyglądasz jak człowiek .-pochwaliła go Eliza.
          -No dziękuje.-uśmiechnął się.-Idziemy ? 
         -Tak , chodźmy.-powiedziała i wszyscy wyszli przed dom . Moritz wziął swój samochód i razem pojechali do najbliższej kawiarnii. Dziewczyny miały już obmyślony plan podrywu. Kiedy siedzieli już przy stoliku , postanowiły wtajemniczyć w ów plan Mo.
        -Patrz , widzisz dziewczynę , która Ci się podoba , co nie ?
         -Mhm.
         -Podchodzisz i siadasz na przeciwko niej i się na nią patrzysz.
         -Wyjdę na idiotę , ale okej...
         -Oj tam cicho ! I po chwili zaczynasz rozmowę  .
         -Powiesz ''Moritz jestem tak w ogóle.''
         -A jak sobię pójdzie ?
         -No to uderzasz do następnej , a jak ten podryw się nie uda to idziemy na miasto i będziesz taranował ładne laski.
      -Ja cię nie rozumiem Leinter !-powiedziała po chwili namysłu Kat.-Jesteś piłkarzem , a dziewczyny nie masz ?
      -Bo wszystkie sa jakieś dziwne.-odparł.
      -Chyba ,że tak.
Przyjaciele siedzieli chwilę w kawiarni i wyłapywali ładne i interesujące dziewczyny.
       -Patrz ta jest dobra , widzisz ?-Lou wskazała na atrakcyją brunetkę siedzącą cztery stoliki przed nimi. Siedziała sama , więc była idealna na ofiarę Mo.
        -No idziesz !-Eliza wypchnęła przyjaciela i nakazała mu iść do dziewczyny.
Piłkarz nie pewnie podszedł do dziewczyny i usiadł na przeciwko niej .  Ona nawet na niego nie spojrzała.  Cały czas spoglądała w okno kawiarnii i patrzyła na urokliwe ulice miasta. 
Mo patrzył na nią i po chwili , dziewczyna poczuła na sobie jego wzrok . Odwróciła się i nieśmiało się uśmiechnęła. Na pierwszy rzut oka wszystko było tak jak być powinno ,lecz Moritz po chwili obserwacji zdołał dostrzec iż dziewczyna płakała. 
    -Jestem Moritz, a ty ? -uśmiechnął się.
    -Akurat wiem jak się nazywasz.-powiedziała.-Jestem Karen.
    -Ślicznie.-próbował ją pocieszyć.-Czemu taka smutna siedzisz ?
     -Naprawdę Cię to interesuje ?
     -Tak .
      -Wyrzucili mnie z klubu.-odparła.-Podobno jestem zbyt pyskata i nie szanuje trenera.  
      -Przykro mi..-posmutniał.-A mogę wiedzieć jaki sport uprawiasz ? 
      -Siatkówka.
      -Ahh , ja nie przepadam za tym sportem.-zaśmiał się.
      -A ja nie przepadam za nożną .-uśmiechnęła się lekko.
      -Pójdziemy się przejść ? -zapytał ni stąd ni zowąd.
       -Możemy iść , pod warunkiem ,że zabiorę Cię na boisko i pogramy w siatę .-zaśmiała się.
       -Niech stracę . Chodźmy .-uśmiechnął się i razem opuścili kawiarnię.
Eliza z triumfalnym uśmiechem na twarzy postanowiła wyjść z kawiarni i iść do domu. Razem z dziewczynami poszły do domu Piszczków. Zadowolone z siebie rozmawiały o przysłości.  Kiedy dotarły do domu zaczęły oglądać horror Hannibal. Przyłączył się do nich także Łukasz oraz Reus.  W straszniejszych akcjach filmu Eliza z Lou wtulały się w Łukasza , a Kat w swojego Marco.  Po 22 wszyscy rozeszli się do domu.
_______________________________
Hejo ;d Miłego dnia ;*